21. Allahümme ahsente haklî fe ehsin hulukî.
“Allah’ım! Yaratılışımı güzelleştirdiğin gibi ahlâkımı da güzelleştir”
(İbn Hanbel,el Müsned, I, 403)
22. Allahümme innî e’uzü bike mine’ş-şikaki ve’n-nifaki ve sûi’l-ahlâki.
“Allah’ım! (haktan) ayrılmaktan, iki yüzlülükten ve kötü ahlâktan sana sığınırım.”
(Ebû Dâvûd, “Vitr”, 32; Nesaî, “İstiâze”, 21)
23. Allahümme inneke ‘afüvvün kerîmün tühıbbü’l-‘afve fa’fü ‘annî .
“Allah’ım sen affedicisin, cömertsin, affetmeyi seversin, beni de affet.”
(Tirmizî, “Deavât”, 89)
24. Allahümme’rzuknî hubbeke ve hubbe men yenfeunî hubbuhu ‘indeke.
“Allah’ım! Bana kendi sevgini ve Senin yanında sevgisi bana fayda verecek kimsenin sevgisini ver.”
(Tirmizî, “Deavât”, 73)
25. Allahümmekfinî bihalâlike an haramike ve ağninî bifadlike ammen sivâke.
“Allah’ım! Harama bulaşmaktansa, helalinle yetineyim. Beni lütfunla (zengin kılarak) Senden başkasına muhtaç etme.”
(Tirmizî, “Deavât”, 110)
26. Allahümme eınnî ala zikrike ve şükrike ve husni ibadetike.
“Allah’ım! Seni anmak, sana şükretmek, sana güzelce kulluk etmekte bana yardım et.”
(Ebu Dâvûd, “Salât”, 361; Nesâî, “Sehv” 60; İbn Hanbel, el Müsned, V, 245.)
27. Allahümme innî eselüke min salihi ma tü’ti’n-nâse mine’l-mali ve’l-ehli ve’l-veledi gayri’d-dâlli vele’l mudilli.
“Allah’ım! Mal, aile, çocuk olarak insanlara verdiklerinin hayırlısını dilerim, sapıtan ve saptıranları değil.”
(Tirmizî, “Deavât”, 124)
28. Bismillahillezî la yedurru me’a’smihî şeyun filardi vela fi’s-semâi ve hüve’s-semi’u’l-‘alîm.
“Allah’ın adıyla… O’nun adıyla (hareket edildiğinde) yerde ve gökte hiçbir şeyin zararı dokunmaz. O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.”
(Tirmizî, “Deavât”, 13)
29. Elhamdü li’llahi’llezî et’amena ve sekana ve ce’alena müslimin.
“Bizi doyurup içiren ve bizi Müslümanlardan eyleyen Allah’a hamdolsun.”
(Ebu Dâvûd, “Eti’me”, 53; Tirmizî, “Deavat”, 56 )
30. Allahumme eslemtu nefsî ileyke ve veccehtu vechî ileyke ve fevvaztü emrî ileyke ve elce’tu zahrî ileyke rağbeten ve rehbeten ileyke, la melcee ve la mencee minke illa ileyke, Amentu bi kitabikellezi enzelte ve binebiyyikellezi erselte
“Allah’ım! (rahmetini) umarak, (azabından) korkarak kendimi sana teslim ettim. Yüzümü sana çevirdim. İşimi sana ısmarladım. Sırtımı sana dayadım, sana sığındım. Senden başka sığınak, senden başka dayanak yoktur. İndirdiğin kitaba ve gönderdiğin peygambere inandım.”
(Buhârî, “Vudu”, 75, “Deavât”, 6, 9; Müslim, “Zikir”, 56)
