Vacip Nedir?

namaz-kilan-adam

Gerekli ve sabit olan. “Vecebe” fiilinden ism-i fâil. Bu fiilin mastarları olan “vücûben”, “vecben”, “vecbeten”, ve “vecibeten”, gerekli ve sabit olmak, yere düşmek, kalb çarpmak, günde bir defa yemek, ölmek ve güneş batmak anlamlarına gelir.

İslâm hukukunda “vâcib”, yükümlünün farzdan aşağıda, fakat sünnetten daha kuvvetli olarak yerine getirmesi istenilen şer’î hükümdür.

İslâm’da akıllı olan, erginlik çağına ulaşan kimseye yükümlü (mükellef) denir. Kendi iradesiyle serbest hareket edebilecek yaşa gelen kimsenin konuşmaları, iş, amel ve davranışları İslâm nazarında belirli hükümlere bağlanmıştır. Fıkıh kaynaklarında “yükümlünün fiilleri” denilen bu fiiller sekiz tane olup, şunlardır: Farz, vâcip, sünnet, müstehap, mübah, haram, mekruh. Bu ayırım Hanefilere göredir. Diğer mezhep müctehidlerine göre ise bu sayı vâcib, mendup, haram, mekruh ve mübah olmak üzere beştir.

Farz, sübûtu ve ifade ettiği anlamı (delâleti) kesin olan delillerle Allah veya Rasûlünün emrettiği fiillerdir. Farzlar, başka anlama gelme ihtimali bulunmayan, âyet, mütevâtir veya meşhur hadis, ya da icmâ gibi kesin delillerle sabit olur. Beş vakit namaz, zekât, hacc ve namazda Kur’ân-ı Kerîm’den bir parça okumak gibi. Bunlarla ilgili hem âyetler vardır, hem de Hz. Peygamber’in mütevâtir veya meşhur hadis kuvvetinde söz veya uygulamaları bulunmaktadır. Farzın yerine getirilmesi kesin olarak gereklidir. Terkeden ağır cezayı hak etmiş olur; farz olduğunu inkâr edenin dinden çıktığına hükmedilir.

Bunu da oku :  Abdestin Sünnetleri

İslâm hukukçularının çoğunluğuna göre farzla vâcip eşanlamlıdır. İkisi de aynı hükümlere tabidir. Hanefilere göre ise, fârz ve vâcip birbirinden farklı anlam taşır. Vâcip Allah ve Rasûlünün yükümlü Müslümandan yapılmasını bağlayıcı bir şekilde istediği, fakat hakkındaki bu bağlayıcılığın zannî delil ile sabit olduğu fiildir. Buna göre vâcibin kesinliği, farzın kesinliğinden daha azdır. Bu yüzden şer’î bir işte farz terk edilirse bu iş bâtıl olur. Meselâ Arafa’ta vakfe yapmayan kimsenin haccı batıl olur. Çünkü vakfe farzdır. Fakat bir kimse Safâ ile Merve arasında sa’yi terk etse, haccı bâtıl olmaz. Bunu kurban kesme cezası yoluyla tamamlaması mümkündür.

Yine namazda Kur’ân okunmasının tamamen terki namazı geçersiz kılar. Çünkü namazda Kur’ân’dan bir parça okunması gereği kesin delille sabittir. Âyette şöyle buyurulur: “O halde Kur’ân’dan kolayınıza geleni okuyun”(el-Müzemmil, 73/20). Fakat Fatiha Sûresinin okunmamış olması tek başına namazı bozan bir sebep değildir. Bu sûre okunmamış olursa, namaz mekruh olmakla birlikte yine geçerlidir. Sonunda yanılma secdesi yapılarak bu eksiklik giderilmeye çalışılır. Çünkü namazda Fatiha’nın okunması hükmü zannî bir delil ile sabittir. Bu da Hz. Peygamber’in ” Fatiha suresini okumayanın namazı yoktur” (Tirmizî, Mevâkitü’s Salât, 69,115; İbn Mâce, İkâmet, II) hadisidir.

Bu hadisin sâbit oluşu, haber-i vahid olması bakımından zannidir. Diğer yandan “Fâtiha okunmaksızın kılınan namaz geçerli değildir” anlamına gelebileceği gibi “Böyle bir namaz tam ve mükemmel olmaz” anlamına da yorumlanabilir. Bu bakımdan hükme delaleti yönünden de zannidir.

Bunu da oku :  Mekruh Nedir?

Şâfiîlere göre namazda Fatiha’nın okunması farz anlamında vâciptir. Onlar “O halde Kur’ân’dan kolayınıza geleni okuyun” (el-Müzemmil, 73/20) âyetini, Fâtiha sûresini okuyun, diye tefsir ederler. Çünkü Hz. Peygamber “Ben namazı nasıl kılıyorsam siz de o şekilde kılınız” (Buhârî, Ezân,18; Edeb, 27; Âhâd 1) buyurmuştur. Hanefîler ise yukarıdaki âyeti genel anlamlı kabul ederler ki, Fâtiha veya Kur’ân’dan başka bir bölüm bu kapsama girer.

Farzın hükmü: Yapılması kesin olarak gereklidir. Terkeden ağır cezayı hak etmiş olur. Farz olduğunu inkâr eden dinden çıkar. Namaz, oruç, veya haccı inkâr gibi.

Vâcibin hükmü: Yapılması kesin olarak gereklidir. Terk eden, farzı terkedenin cezasından daha az bir cezayı hak etmiş olur. Vacib olduğunu inkâr edenin küfrüne hüküm verilmez. Sapıklıkta kalır. Mesela; namazın vâciplerinden birisini bilerek terketmek tahrimen mekruhtur. Yanlışlıkla terketme veya geciktirme halinde ise, sehiv secdesi gerekir. Farzın terkinde ise namaz bozulur. Namazda rükûu terketmek gibi (Tehânevî, Keşşâf, II, 1126; el-Meydânî, el-Lübâb, I, 6; Ömer Nasuhi Bilmen, İstilâhât-ı Fıkhıyye Kâmusu, İstanbul 1967, I, 33; Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’ân Dili, İstanbul 1938, VIII, 6200 vd.; Zekiyüddin Şa’bân, Usûlü’l-Fıkh, terc. İbrahim Kâfi Dönmez. Ankara 1990, 207 vd; Muhammed Ebû Zehra, Usûlü’l-Fıkh, Kahire, t.y., 29 vd.; Hamdi Döndüren, Delilleriyle İslâm İlmihali, İstanbul 1991, 50, 51).

5/5 - (2 votes)
Visited 9 times, 1 visit(s) today

Benzer yazılar

Leave a Comment